Browsed by
Ετικέτα: εκπαίδευση

Τον τόπο μας, εμείς οι Έλληνες, δεν τον αγαπούμε

Τον τόπο μας, εμείς οι Έλληνες, δεν τον αγαπούμε

του Γιώργου Γραμματικάκη Από την αδιαφορία και τη σιωπή, όσον αφορά το περιβάλλον, η χώρα μας έχει περάσει σε ένα επίπεδο γενικευμένης φλυαρίας. Η σημασία του υπογραμμίζεται παντού: σε λόγους πολιτικών και σε εκδηλώσεις κοινωνικές, στις τηλεοπτικές εκπομπές και σε δημοσιεύματα των εφημερίδων. Μεγάλες εταιρίες, τράπεζες και οργανισμοί ανακηρύσσονται υπέρμαχοι του περιβάλλοντος, ενώ τα δεινά που μας επιφυλάσσει το μέλλον περιγράφονται από όλους με μελανά χρώματα. Δεν αμφισβητείται ότι το καινοφανές αυτό ενδιαφέρον δημιουργεί κάποιες νέες προοπτικές. Όπως όμως παρατήρησε…

Read More Read More

Υπάρχει και καλή βία;

Υπάρχει και καλή βία;

του Κώστα Μπαλάσκα Το φιλμάκι παρουσιάζει ένα νέο να οδηγεί το αμαξίδιο της ΑΜΕΑ αδελφής του. Είναι τόσα τα εμπόδια και η κίνηση, ώστε δεν μπορεί να διασχίσει το δρόμο, ενώ όλοι αδιαφορούν. Αγανακτισμένος ο νέος παίρνει ένα σφυρί και καταστρέφει ό,τι βρίσκει μπροστά του. Πράττει σωστά; Η βία που ασκεί είναι «καλή»; Όχι. Κατανοητή ναι, καλή όχι. Δεν υπάρχει καλή βία. Η βία είναι πάντα κακό. Βία και καλό δεν πάνε μαζί, είναι έννοιες ασύμβατες και αντιφατικές: η θέση…

Read More Read More

Τι είναι τελικά το σχολείο;

Τι είναι τελικά το σχολείο;

του Δημήτρη Κρόκου Ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας που συμβάλλει στην ανθρώπινη εξέλιξη, είναι το σχολείο. Όμως, ποιος πραγματικά είναι ο ρόλος του, αφενός ως προς το άτομο και αφετέρου ως προς την κοινωνία; Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα απασχολεί καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους, από μαθητές μέχρι εκπαιδευτικούς, καθώς όσο απλή και αν είναι, φαντάζει «άπιαστο» όνειρο για τα ελληνικά δεδομένα. Αναλυτικότερα, το σχολείο πρέπει να δίνει κατευθύνσεις, οράματα και ελπίδες στους μαθητές. Πρέπει να αποτελεί αφύπνιση συνειδήσεων και έμπνευση για κάτι…

Read More Read More

Το ταλέντο και τα συναφή

Το ταλέντο και τα συναφή

του Κώστα Μπαλάσκα Κάθε άτομο γεννιέται με τη δυνατότητα να ακολουθήσει πολλούς δρόμους. Ποιο δρόμο θα πάρει τελικά θα εξαρτηθεί από το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται και τις ανάγκες, από τα ερεθίσματα που δέχεται και τα σημάδια που του αφήνουν, από τυχαίους παράγοντες και περιστατικά. Όλα αυτά σε συνδυασμό βέβαια και με κάποιες γενετικές καταβολές που καθιστούν το άτομο περισσότερο ή λιγότερο ευαίσθητο και δεκτικό σε ορισμένες πηγές ερεθισμάτων (γλωσσικά, μουσικά, ζωγραφικά, κινητικά, κατασκευαστικά, τεχνικά, πρακτικά κ.α.) διαμορφώνοντας ανάλογα…

Read More Read More

Αποδεικτικό υλικό ό,τι λέμε στο Facebook

Αποδεικτικό υλικό ό,τι λέμε στο Facebook

της Λίνας Γιάνναρου Τα υπέρ και κατά της νομοθεσίας Κάνετε την καθημερινή σας βόλτα στο facebook -ή στο twitter, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί-, όταν δέχεστε ένα προσωπικού χαρακτήρα μήνυμα από κάποιον άγνωστο. Ανταποκρίνεστε ή προσπερνάτε ευγενικά, αφήνοντας ωστόσο ένα μικρό παράθυρο στο φλερτ, για να διαπιστώσετε αργότερα ότι ο άγνωστος ήταν στην πραγματικότητα ένας… δικηγόρος έτοιμος να κάνει τη ζωή σας κόλαση στο διαζύγιο που έχετε βάλει μπρος.

Στα «δίχτυα» της Μπλε Φάλαινας

Στα «δίχτυα» της Μπλε Φάλαινας

της Μαριάννας Κακαουνάκη «Έβλεπαν τα παιδιά τους να είναι για ώρες στον υπολογιστή, αλλά τίποτα στη συμπεριφορά τους δεν τους είχε προβληματίσει», λέει ο καθηγητής αγγλικών Διογένης Παπαδόπουλος, ο οποίος αναγκάστηκε να επικοινωνήσει με γονείς μαθητών που του είχαν εκμυστηρευθεί ότι «τσέκαραν» το παιχνίδι, όταν αντίκρισε χαρακιές στα χέρια τους.

Η βία στα σχολεία και η σιωπή που τη θρέφει

Η βία στα σχολεία και η σιωπή που τη θρέφει

της Μαρίας Kατσουνάκη Γιατί ένας μαθητής να θέλει να προκαλέσει σε κάποιον άλλον πόνο ή αναστάτωση; «Όποιος δεν έχει λέξεις είναι ευάλωτος» θα απαντούσε η Νατάσα Πολονύ, Γαλλίδα δημοσιογράφος και εκπαιδευτικός, συγγραφέας του σημαντικού δοκιμίου «Τα χαμένα παιδιά μας», που αν και έχει κυκλοφορήσει πριν από έξι χρόνια, παραμένει υποδειγματικό για τον θεσμό της εκπαίδευσης και τη δυσλειτουργία των σύγχρονων σχολείων. Όσο η γλώσσα βάλλεται, είμαστε σχεδόν καταδικασμένοι να καταφεύγουμε στον θυμό και στη βίαιη έκφρασή του. Θα πείτε ότι σε…

Read More Read More

Ευτυχώς (α)πέτυχε

Ευτυχώς (α)πέτυχε

της Δέσποινας Κονταράκη Ένα ξεχωριστό succes story για έναν νέο άνθρωπο που δεν κατάφερε να περάσει στο πανεπιστήμιο αλλά κατάφερε να αξιοποιήσει με τη σωστή καθοδήγηση το έμφυτο ταλέντο του και αυτή τη στιγμή να εργάζεται ως επιτυχημένος σεφ στο εξωτερικό περιέγραψε σε ανοιχτή επιστολή του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Διευθυντών Δημόσιων ΙΕΚ, Γιώργος Διαμαντόπουλος.